Een emotioneel afwezige ouder kan jouw behoeften niet vervullen. Ze sluiten niet of nauwelijks aan bij jouw belevingswereld, gevoelens, emoties of lichamelijke sensaties. Zij voelen deze niet aan, zien het niet of weten het gewoonweg zelf niet. Dit is een ouder die vaak worstelt met zijn eigen problemen of beperkingen van zijn eigen opvoeding. Ze verwijten jou van alles, zien niet dat je worstelt of wat je écht nodig hebt of begrijpen niet wat ze met jou moeten. Ze kunnen opmerkingen maken als:

❊

‘Als je boos bent ga je maar naar je kamer want dat wil ik niet zien’, ‘Huilen doen we niet’, ‘Je bent veel te lastig’, ‘Ik weet niet wat ik met jou en je ingewikkelde gedoe moet’, ‘Je moet wel goede cijfers/prestaties halen want ik heb dat niet gedaan en kijk hoe ik nu moet leven’.

Toch heb je je ouders nodig om te kunnen overleven en de wereld om jou heen te kunnen begrijpen. Door hun houding pas jij je aan en leer je jezelf dingen aan om toch te kunnen overleven en in de hoop dat ze toch aan jouw behoeften kunnen voldoen. Vaak is dit juist niet het geval en leer je jezelf van alles aan wat juist niet helpend is voor de relatie met je ouders, maar vooral niet helpend is voor de relatie met jezelf. Misschien leer je jezelf wel aan om te pleasen zodat ze je wel zien en please je nu ook je partner of collega’s en wring je jezelf in allerlei bochten (auw je lijf!). Mogelijk heb jij geleerd om voor je ouder(s) te zorgen en zorg je nu voor iedereen behalve jezelf.

❊

‘Als ik mijn moeder vertel dat ik mij rot voel word ik uitgelachen of wordt er over iets anders gesproken. Ik krijg nooit ruimte om te vertellen wat er in mij omgaat. Inmiddels weet ik ook niet echt meer te verwoorden wat er in mij om gaat’.

Waarom doe je dat.

Als baby heb je je ouders écht nodig om te overleven. Je vraag om aandacht omdat je verschoond moet worden, honger hebt of gewoon behoefte hebt aan contact. Je hebt maanden contact gehad met je moeder en daar ben je nu ineens van gescheiden. Dus contact wil je graag en heb je ook nodig om jouw eigen lijf te leren voelen en herkennen. Daarna leer je ook hoe de wereld eigenlijk werkt. Dit gaat langzaam maar zeker, want uitgeleerd ben je eigenlijk nooit. Maar als klein kind heb je je ouders nodig om te begrijpen wat jij voelt, wat er met je gebeurt of met de ander. Jij bent nog niet zover om daar woorden aan te geven of het te begrijpen. Op het moment dat je ouder of zelf beide ouders om welke reden dan ook jou niet kunnen helpen de wereld en jezelf te begrijpen ga je hier later tegenaan lopen, want hoe moet je het anders leren?

Soms tref je iemand anders in je leven die je hiermee kan ondersteunen. Denk aan een coach, docent, buurvrouw of opa en oma. Toch verlang je als kind het meest naar de liefde, aandacht en begrip van je ouders. Als zij jou niet voldoende zien in jouw worstelingen en jou het helpen te begrijpen leer je dus heel veel dingen niet of leer je dingen jezelf aan die jou op latere leeftijd juist tegenwerken.

❊

‘Ik heb nooit geleerd om te voelen wat situaties met mij doen. Als ik mijn ouders vertelde wat er op school was gebeurd werd er tegen mij gezegd dat dat er niet toe doet. Dat je het gewoon aan de kant moet schuiven en doorgaan. Nu ga ik alsmaar door en voel ik mijn grenzen en die van de ander vaak niet, want voelen kan ik niet en ik heb niet geleerd wat ik moet voelen als ik over een grens ga. Inmiddels zit ik met burn-outklachten thuis want ik ben ver over mijn grens gegaan. Dat weet ik dan weer wel.’

En dit is geen aanval naar die ouders waarbij het niet luk(te), want het is allemaal niet zo simpel om altijd je kind te zien, begrijpen, leren te begrijpen en vooral niet als je zelf met van alles en nog wat worstelt zoals psychische problemen, geldproblemen, relatieproblemen. Maar het heeft wel invloed op het kleine kindje dat met deze ouder opgroeit.

Mijn boodschap voor dat kleine kindje dat opgegroeid is met deze ouder(s) is om mild te zijn naar je ouder(s). Ook zij worstelen en weten soms niet beter. Daarmee praat ik gedrag niet goed, maar wat zij niet geleerd hebben of willen leren kunnen ze jou niet doorgeven.

Maar wat de belangrijkste boodschap is, is om mild te zijn naar jezelf. Jij kunt er niks aan doen dat je in deze omgeving bent opgegroeid, dat jij jezelf dingen hebt aangeleerd om gezien te worden. Die aangeleerde delen zullen jou toen hebben geholpen, maar jou nu niet meer dienen. Toen had je ze nodig! Wees mild als jij dit wilt veranderen en in de spiegel wilt kijken. Het is niet makkelijk, maar jij kan dit patroon (wat overgedragen kan worden van generatie op generatie) doorbreken.

Ik help jou jezelf te begrijpen, jouw aangeleerde overlevingspatronen open te breken en weer vrij te zijn om jezelf opnieuw te ontwikkelen.

Ik ben er voor je wanneer je patronen wilt doorbreken.